Stikstofdepositie heette vroeger zure regen

Het nieuws staat er bol van: “Stikstofreductie”, in Nederland gaat in 2020 het roer plotseling volledig om en kosten nog moeite worden bespaard om stikstof uitstoot te beperken. Die ommezwaai in 2020 is eigenlijk best wel bijzonder. Stikstofdepositie in de natuur is al tientallen jaren een bekend probleem. Het bekendste onderdeel hiervan is de vergrassing van de heidegebieden. Gras doet het op stikstof beter dan heide, dus doordat er meer stikstof in de natuur komt verdwijnt de heide en komt er gras voor in de plaats. Het is zelfs zo dat stikstofdepositie destijds bekend was onder een andere naam, namelijk “zure regen”. Naast stikstof hadden we toen ook last van zwavelverbindingen. Dat zwavelprobleem hebben we weten te keren (<80%) en stikstof hebben we bijna met de helft weten te verminderen. Desondanks is het nog teveel. We hebben daarom een afspraak gemaakt met Europa om dat te verminderen en die moeten we nakomen.

En als we dat nou eens tegen de dienstverlening van TerraCarta aan houden?

Door met behulp van detectiemiddelen vooraf te controleren waar kabels, leidingen en obstakels zich bevinden, zal betekenen dat het aantal graafbewegingen gaat verminderen. Minder graafbewegingen = minder diesel uitstoot = is minder stikstof. Maar dat niet alleen… Ook wordt het werk veiliger uitgevoerd en is de kans dat de voorsteker wordt geëlektrocuteerd een stuk kleiner. En tot slot, je maakt minder schade, je maakt minder kosten en je bent efficiënter…

We weten het allemaal wel maar er worden nog steeds civieltechnische werken uitgevoerd zonder vooraf een goed kabel- en leidingonderzoek uit te voeren. Ik ben benieuwd wat we met Europa moeten afspreken om te zorgen dat we ons dit beseffen?