Wat is een grondradar
Een grondradar is een geofysisch meetinstrument dat gebruik maakt van het uitzenden en ontvangen van signaalpulsen. Deze signaalpulsen worden gelogd langs een afgelegde weg. Op basis daarvan wordt een grafisch profiel gegenereerd van de ondergrondse situatie. Hierdoor ontstaat een continu profiel wat in feite kan worden geïnterpreteerd als een dwarsdoorsnede van de bodem.
De grondradar meet dus geen kabels of objecten, maar het maakt een grafisch profiel waaruit een specialist kan aflezen of er anomalieën zijn gevonden die wijzen op de aanwezigheid van een object of kabel of leiding.
Technische informatie grondradar
Wanneer we dieper de techniek induiken dan hebben we het bij de grondradar over een zender en een ontvanger. Vanuit de zender worden elektromagnetische pulsen uitgezonden, soms wel tot miljoenen keren per seconde. Deze pulsen worden weer terugontvangen in een ontvanger en gedigitaliseerd. Per diepte eenheid wordt er een aparte puls opgeslagen waarbij de diepte eenheden worden bepaald door het aantal samples bijvoorbeeld 512 of 1024. Deze samples worden opgeslagen in tijd en tijd kan vervolgens worden vertaald naar diepte eenheden. De tijdseenheden waar we het dan over hebben zijn nanoseconden. Een nanoseconde is een miljardste van een seconde. In de Nederlandse bodem houden we een gemiddelde aan van 20 nanoseconden per meter.
Wanneer het elektromagnetische grondradar signaal in de bodem dringt, reageert het op veranderingen in de “statische relatieve permittiviteit” van het ene materiaal naar het andere materiaal (vroeger verschil in diëlektrische constante). Daarnaast is het afhankelijk van de “magnetische permeabiliteit” wat de mate is waarin een medium een magnetisch veld geleidt. De permittiviteit en magnetische permeabiliteit van een medium bepalen samen de fasesnelheid van de elektromagnetische straling door dat medium.
Bodemonderzoek met een grondradar
Een grondradar kan, afhankelijk van de soort bodem, tot op tientallen meters diepte worden ingezet voor bodemonderzoek. In Nederland is er vaak sprake van een grond met een hoge conductiviteit (geleidbaarheid), bijvoorbeeld klei, veen of een bijmenging daarvan, wat ervoor zorgt dat de radar slechts tot enkele meters diepte kan worden gebruikt. Voor de meeste toepassingen in de civiele- en bouwsector is dit echter voldoende.
Kabel- en leidingdetectie
Een specifieke toepassing van de grondradar is “kabel- en leidingdetectie”. Sinds de invoering van de WION in 2008 en later WIBON is hiervoor veel aandacht. Wij gebruiken grondradar voor het opsporen van kabels en leidingen, maar daarnaast maken we gebruik van andere (aanvullende) detectietechnieken om een kabel- en leiding onderzoek succesvol te uit te voeren.
Je detecteert een kabel of leiding het beste wanneer je deze zo haaks mogelijk kruist. Het voordeel van een grondradaronderzoek is dat het daarbij alles detecteert. Niet alleen metalen kabels maar ook kunststof of beton. Het nadeel daarentegen is dat het ook stenen, puin en andere objecten detecteert. Je moet dus voldoende metingen uitvoeren en de metingen niet te ver uit elkaar uitvoeren om de losse objecten te filteren van de lijnvormige objecten.
Met voldoende ervaring kun je zelfs een aantal specifieke reflectie kenmerken definiëren waarbij je bepaalde typen kabels of leidingen kan onderscheiden van andere. Terra Carta werkt samen met SHELL aan een Artificial Intelligence Programma om dit met een online softwareprogramma te kunnen doen.
Meer lezen over grondradar en bodemonderzoek
Andere voor en nadelen zijn dat je door verharding kan meten, zelfs door asfalt maar je kan weer niet goed meten in natte klei. Wil je weten hoe desondanks toch tot een duidelijke oplossing kunt komen? In ons artikel ”Grondradar- “bodemscan” of kabel- en leidingonderzoek?” kun je alles lezen over de voor en nadelen van grondradar.
Terra Carta heeft veel ervaring met de diverse systemen en kan u dan ook van een passend advies voorzien op het gebied van kabeldetectie middels een grondradar.